fimmtudagur, nóvember 14, 2002

Gaurinn sem ætlar sér að slá heimsmetið í köfun, þ.e. að vera 240 klst.í kafi, hlýtur að fá svakalega sveskjuputta eftir fíflaskapinn. Koddahjal okkar Önundar í gær snerist um hvort hægt væri að slá heimsmet í losun á sem mestum náttúrulegum úrgangi á sem stystum tíma. Þ.e. að kroppa merg úr eyranu og bora hor úr nefinu, pissa, kúka, æla, gráta, slefa og hafa sáðlát um leið. Hvernig væri hentugast að framkvæma þetta í hraði að viðstöddum fulltrúum frá heimsmetabók Guinnes?


Casa fékk að vera iðandi af svitastorknum boltaleikmönnum í einn dag áður en portnerinn reif gleðina niður. Það var ágætt, gamli Herranæturfílíngurinn sagði til sín.
Ég mætti óvart bara í 2 tíma í dag, ekki nógu sniðugt. En morgninum var þó ekki illa varið, mamma er yndisleg og önni er indæll. Svekkelsið yfir að hafa tapað Framtíðarbingóinu í gær er þó enn til staðar. Ég er samt ekkert lélég í bingó, spjaldið mitt var bara e-ð bilað svo Bryndís 6.Y stal af mér leikhúsmiðunum án þess að blikna. Hinsvegar er vafaatriði hvort Snæbjörn mun nýta sér sinn vinning, ókeypist klippingu. (sem minnir mig á það að ég skulda stráknum enn fyrir spjöldunum)

Kíkið á Dikta þeir eru ýkt hipp og kúl og böst og sætir.

Engin ummæli: