þriðjudagur, febrúar 03, 2004

Ég lá á bakinu áðan og þá fór ég að hugsa um hvað það er skrýtið að deyja. Að halda kannski á manneskju sem þú þekkir í fanginu, og hún er lifandi eins og þú átt að venjast, en svo allt í einu er hún það ekki lengur. Það er skrýtið.

Engin ummæli: