Persónulegur örannáll ársins 2003

Óvæntasta ánægjan:
Vel heppnuð skyndi-Parísarferð með vikufyrirvara.

Mestu vonbrigðin:
Að fá bara 7,5 í jólaprófinu í sögu/félagsfræði. Já mér fannst það skítt! Auk þess voru reyndar líka nokkur vonbrigði hve fáir af mínum félögum fóru í 5.bekkjar ferðina.

Mesta lífsreynslan:
Sumarvinnan á Víðinesi, fyrsta vinnan sem var bæði skemmtileg, gefandi og skaplega launuð.

Dugnaðurinn:
Að fara tvisvar til útlanda um sumarið en eiga samt 170.þúsund kr. eftir í byrjun skólaársins.

Fullorðinslegasti verknaðurinn:
Fyrsti yfirdráttur ævinnar tekinn. Bankakonan ætlaði fyrst ekki að leyfa mér það, teljandi mig vera of unga.

Ólíklegasta framapotið:
Að gerast bekkjarráðsmaður. Hafði aldrei ætlað mér slíka vitleysu, en það reyndist ekkert svo slæmt.

Sveittustu stundirnar:
Bátsferðirnar til og frá Santorini, Aþenu og Sanmaria. Mikið klístur, mikið ryk, mikill pirringur, sofið á gólfinu. Mjög eftirminnilegt.

Mestu hrakfarirnar:
Að vera svo gott sem kastað að heiman í nokkrar vikur þegar herbergið mitt var tæmt og því breytt í þvottageymslu.

Erfiðasta fréttin:
Þegar afi greindist skyndilega með krabbamein sem mun líklegast ríða honum að fullu innan árs. Hættið að reykja krakkar!

Mestu mistökin/Eftirsjáin:
Að biðja ömmu og afa um að vera í samband við mig um sumarferð vestur á firði, en beila síðan á þeim og missa þar með síðasta tækifærið til að ferðast með afa eins og í þá gömlu, góðu.

Uppskeran:
Að hafa kynnst góðu fólki enn betur og styrkt ýmis vináttubönd. + að fá 3x9,5 á jólaprófunum.



2003 var hið prýðilegasta ár, ég vil þakka öllum þeim sem deildu því með mér og jafnframt óska ykkur farsældar etc.