Hjólhýsi

Það er nú meira hvað blaðamenn geta kvartað, vælt og tuðað yfir hjólhýsaeign þjóðarinnar. Allir viðhorfs, bakþanka, pælinga og bloggdálkar í blöðum landsins hafa tekið þetta viðfangsefni að minnsta kosti einu sinni fyrir í sumar, og alltaf með einhverjum umvöndunartón. "Þessi farartæki eru örugglega rándýr", "það er ekki eins og fólkið hafi raunverulega efni á þessu", "af hverju getur þetta fólk ekki bara gist í tjaldi eins og aðrir", "vegakerfið ber þetta ekki" osfrv. Sjálf hef ég afar takmarkaðan áhuga á að ferðast með svona kerru um landið, en má fólk sem það vill ekki bara gera það í friði? Hvort sem það hefur efni á því (sem ég hef fulla trú á að það hafi) eða ekki. Hvers vegna þarf fólk að láta það fara svona í taugarnar á sér að sumir kjósi annan lífstíl en það sjálft?

Sambærilegt hjólhýsatuðinu er allt kvabbið yfir stóru pallbílunum. Í sumar hef ég lesið ófáa pistla um áreiðanlegt tilgangsleysi þessara bíla að mati pistlahöfunda, sem fæstir geta gert sér í hugarlund að einhver hafi raunverulega eitthvað við svona lagað að gera. Þar sem þeirra eigin lífstíll krefst ekki pallbíls virðast þeir eiga erfitt með að sjá fyrir sér að aðrir geti þurft slíkt. En nú vill til dæmis svo skemmtilega til að foreldrar mínir keyptu sér í vor Fork King Rancher tryllitæki frá Bandaríkjunum. Bíllinn sá er langþráð vinnutæki fyrir mömmu í hestunum, enda blæs hann ekki úr nös við að draga fimm hesta kerru upp Kambana. Hann hefur líka komið sér vel á hestaferðalögum þegar þræða þarf grýtta fjallvegi, auk þess sem hann er notaður í flutning á rúlluböggum og kom í stað leigu á flutningabíl þegar við Önni vorum að flytja.
Undanfarið hefur gefist gott tækifæri til kaupa á þessum græjum enda hafa margir stokkið til og nýtt sér það. Sumir að uppfylla langþráðan draum eða þörf. Og hvað með það? Ég hef ekki nokkrurn skapaðan hlut við svona kvikindi að gera, en get samt alveg umborið öðrum að eiga þetta.