Instant klassík í sjónvarpinu

Innslagið með íslenska Elvis-klúbbnum í Kastljósinu var mest hressandi dagskrárliður sjónvarpsins í síðustu viku. Einmitt svona virkar sjónvarpið hvað best, við að sýna okkur skrýtnu og skemmtilegu hliðarnar á samfélaginu sem gera flóruna svo litríka, og gera það með hætti sem prentmiðlar ráða ekki við. Stundum er sorglegt hvað ljósvakamiðlar vannýta möguleikann til að koma efni til skila með líflegri hætti en við prentmiðlafólk getum nokkurn tíma gert með góðu móti. Dæmi þess hafa meðal annars sést í Kastljósinu.

Elvis-klúbburinn fékk hinsvegar að láta ljós sitt skína með eftirminnilegum hætti og eitthvað segir mér að þetta innslag verði seinni tíma Youtube klassík á sama stalli og innslög úr Dagsljósinu sáluga eins og Kiddi vídjófluga og karókí-kóngarnir. Það var eitthvað fallega einlægt við gleði þessara mestu Elvis-aðdáenda

Íslands og stuðið á þeim var frábært veganesti inn í helgina. Einhverra hluta vegna kjósa Elvis-eftirhermur samt yfirleitt að stæla Elvis ekki þegar hann var upp á sitt besta heldur á „rúllupylsa-í-diskógalla"- skeiði ferilsins. Það sýnir kannski líka að þrátt fyrir alla mannlega flóru þá er og verður bara einn Elvis.

Birtist sem Ljósvakapistill í Morgunblaðinu þriðjudaginn 21. september.